Dous barrendeiros

Aló polos anos 50 e 60 , en Arzúa o servicio de limpeza limitábase a un só barrendeiro, coñecido polo alcume de Velliña. Morto éste, o servizo pasou a mans de Florencio Montero (un personaxe singular como poucos) e Pepe de Souto, que tódalas mañáns saían cos seus carros a darlle un repaso ó povo.

Naqueles anos, os concellos andaban sempre escasos de cartos, e iso que os cargos eran "non remunerados", pero a lexislación vixente tiña ós concellos a velas vir. Por iso, había meses que esta xente non cobraba por non haber liquidez nas arcas municipais.

E así aconteceu que un bo día, estando ámbolosdous limpando na praza, chegouse xunto deles un municipal para dicirlles que acababa de chegar unha remesa de cartos ó concello e que pasasen a cobrar ó rematar a faena. Colleito o recado, Florencio, que sabía do pouco que duraban os cartos nesa empresa, díxolle ó seu compañeiro: "Pepe: se che parece ben, vamos cobrar agora mesmo, que os cartos de aquí a mediodía poden desaparecer, e en cambio, a merda non no la vai roubar ninguén".

Feliz entroido